GERİ GELEN MEKTUP
Ruhun mu ateş yoksa o gözler mi alevden
Bilmem ki bu yanardağ ne biçim korla tutuştu
Pervane olan kendini gizler mi alevden
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu
Gün senden ışık alsa da bir renge bürünse
Ay secde edip çehrene yerlerde sürünse
Her şey silinip kayboluyorken nazarımda
Yalnız o güzel gözlerinin nuru görünse
Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince
Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince
İçimdeki azgın devi rüzgarlara attım
Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım
Gözler ki birer parçasıdır sende ilahın
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın
Vur şanlı silahınla gönül mülkün düzelsin
Sen vururken de öldürürken de güzelsin
Erol TAŞKIN
| 
Tekil
Online
IP