Çürüdü koptu o pamuk ipler Sahipsiz cevizi kargalar toplar Olana değil olmuşa hesaplar Sorsanda bir sormasan da bir Kalktık adım adım gezdik içini Bir mevsim gurbete verdin göçünü Zamanı geçtikten sonra başa tacını Taksanda bir takmasan da bir Bahar olur yine bostan kazarlar Ağustosta susuzluğa kızarlar Öldükten sonra mermer mezarlar Örsende bir örmesen de bir Kütükten bir yonga aldık çırayı Kapandı derken tazeldik yarayı Gönül uzaktaysa yola çareyi Bulsanda bir bulmasan da bir Bu boyle bitmez çoktur anısı Bin dokuzyüz yetmiş iki senesi Üç gardaş altı nufus hanesi Kalsanda bir kalmasan da bir
|